Dünyayı dert edinenin derdi bitmez derler. Uzunca bir zamandır sosyal medya üzerinden yürütülen SMA hastası minicik yavrularımızın iyileşebilmeleri için gerekli maddi desteği sağlamak üzerine yapılan paylaşım çağrılarına şahit oluyor, dert ediniyor, gücümüz yettiğince hem maddi anlamda hem de daha geniş kitlelere ulaşması için destek olmaya elbirliği ile gayret ediyoruz. Vicdan dediğimiz duygu, hepsini kucaklamakla birlikte beraberinde “Hangi birine yetebilirim ki ?” kaygısını da yüklüyor yüreğimize. Kendi adıma çokça paylaşma ve yardım etmem konusunda talep alıyorum. Bununla birlikte paylaştıkça ve maddi destek sağladıkça yetememe dürtüsü en büyük rahatsızlığım.

İnsanların kimlere, nasıl, hangi koşullar ve gizlilik etiği ile destek olduğunu bilemeyiz. Ricada bulunan kişi ve kurumlara şu hatırlatmayı yapmak isterim;

yavrularımıza bu desteği vermeye her daim gönüllü olan birey ve kurumların da, bu duygu mahremiyetine saygı duymak en büyük erdemlerden biri.

Lütfen önyargılarımızdan kurtulmamızı sağlayacak bu noktayı atlamayalım. Aksi görüş, yardıma ihtiyacı olanı da , yardım etmeye gönüllü olanı da yaralamaktan öteye gitmez. Kalbimizi kirletmeyelim olur mu ?

Sağlık dolu günler hepimizin olsun.

G.B.