Çok hata yaptım geçmişte.
Çok düştüm, çok kanattım bedenimi, ruhumu.
Üstüm başım çamur, kalbim yaralar içinde kaldı kahkahalara varana dek.
Öyle bir gök gürültüsü yaşadım ki beride, şimdilerde yedi cihan birleşse deviremez içimde büyüttüklerimi.
İyi niyetimi suistimal edenlerin hepsini süpürdüm yolumdan.
Öyle büyük hafiflik ve arınma ki anlatamam.
Sahte gülüşlerin olmadığı, samimiyetsiz samimiyetlerin fezaya savrulduğu bir dünya yarattım beride.
Sesim sana ulaşmıyorsa, kalbim sana değmiyorsa bil ki senden sebeptir,
Çoktan vedalaşmışız demektir.
Teşekkür ederim benden eksilterek bana kattıkların için.
Güzellikler büyütmenin enerjisini sevdim daima
Ruhuma iyi gelene iyi geldim.
Yer açtım güzelliklere, yine yeniden insana.
Çokça kaybettim sevdiklerimi, ellerimle toprağa koydum bedenlerini.
Özlemlerini büyüttüm,
Büyüttükçe bazen göz yaşı, bazen dalgın bir çift göz, bazen sessiz bir çığlık oldu içimde.
Geçen her sene , içimdeki çocuğu büyütüyorum.
Hiç büyümeyen o çocuk tuttu elimden benim, aldık rüzgârı ardımıza dört nala koşuyoruz.
velhasıl,
Teşekkürü borç bilirim bütün iz bırakanlara.
İyi ki vardınız, iyi ki varsınız.
Sevgiyle kalın, farkında kalın.
Gökşen Bozkoyunlu
