Emek ve Şiar
Önce kusurlarımın sonra övünçlerimin yamacında gezindim bir vakit. Oturdum, düşündüm, düşündüm. “Hatalarım nerede ve neden diye ? Neleri yanlış yaptım, neleri göremedim, farkedemedim ?” Düşündüm , düşündüm. “Neleri iyi yaptım, nasıl iyi yaptım ? Daha farklı yapabilir miydim ? Nelerden pişmanım ? ” diye. Sonra aklıma düştü şu cümle, dedim ki : Ben bir İNSANIM.…
Umurunu Umutsamak
Bazen beklemek yorar insanı. Öyle böyle yorulmak değil hani. Çünkü o beklemek, o kadar çok şeyin ardından, Avucunda kalan tek taş olmuştur Çok şey göze almış, çok gayret göstermiştir aslında Göstermiştir de, Kıymet görecek midir bilinmez Bazen yorar insanı çok beklemek Hani yıldızlar anlaşır bazen Buluşur ortada birleşince koskocaman bir ışık huzmesi doğar yüreğine güneş…
Bu teşekkür, vedalaştıklarıma
Bu teşekkür vedalaştıklarıma. Çok hata yaptım geçmişte. Çok düştüm, çok kanattım bedenimi, ruhumu. Üstüm başım çamur, kalbim yaralar içinde kaldı kahkahalara varana dek.
Son yazılar
Yeni içerik doğrudan gelen kutunuza iletilsin.
Bir Cevap Yazın